کد مطلب:41455
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:22
در قـرآن آمـده كـه ابـراهـيم به ستاره آسمان اشاره كرد و گفت اين خداي من است چگونه اين سخن را گفت در حالي كه پيامبر بايد موحد و يكتاپرست باشد ؟
دو تفسير وجود دارد 1 - ابراهيم شخصا مي خواست درباره خداشناسي بينديشد و معبودي را كه با فطرت پاك خويش در اعماق جانش مي يافت پيدا كند , او خدا را با نور فطرت و دليل اجمالي عقل شـنـاخـته بود اما در جستجوي مصداق حقيقي او بود بلكه مصداق حقيقي او را نيز مي دانست اما مـي خـواسـت از طـريـق استدلالات روشنتر عقلي به مرحله حق القين برسد و اين جريان قبل از دوران نبوت و احتمالا در آغاز بلوغ يا قبل ازبلوغ بود . تفسير دوم اين است كه : ابراهيم اين سخن را به هنگام گفتگو با ستاره پرستان وخورشيد پرستان بيان كرد و احتمالا بعد از مبارزات سرسختانه او در بابل با بت پرستان و خروج او از آن سرزمين به سوي شام بود كه با اين اقوام برخورد كرد ,ابراهيم كه لجاجت اقوام نادان را در راه و رسم غلط خود در بـابـل آزموده بود براي اينكه نظر عبادت كنندگان خورشيد و ماه و ستارگان را به سوي خود جـلـب كـنـد نخست باآنها همصدا شد و به ستاره پرستان گفت شما مي گوئيد اين ستاره زهره پروردگار من است و باشد كه سرانجام اين عقيده را براي شما بازگو كنم . بـنـابـراين جمله هذاربي مفهومش اين است : به اعتقاد شما اين خداي من است و يا اينكه آن را به عنوان استفهام گفت : آيا اين خداي من است ؟
تفسير نمونه ج 5 ص 311
مكارم شيرازي - ناصر و ديگران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.